Schaduwkind

januari 2019

Al sinds je een heel klein mannetje was, net in staat om je al tijgerend voort te bewegen, volgde je mij waar ik ook ging. Je hield mij nauwlettend in de gaten en hing aan mijn benen. Zo moeilijk was het voor je om hier te zijn en je draai te vinden. Je huilde veel en sliep weinig.

Al toen je een paar dagen oud was, pauzeerde je met drinken aan de borst om gefocust te kunnen luisteren naar het krassen van de eksters buiten. Je was al snel bang voor harde geluiden, zelfs als het buiten was. Wanneer de overburen de bladblazer aanzetten, dan moest jij de oorbeschermers op. Als we op pad gingen, zaten diezelfde oorbeschermers in de tas voor het geval we onverhoopt een vuilniswagen of andere lawaaimaker tegen zouden komen.

Je was bang voor andere kinderen en liet je speelgoed los zodra zij er maar naar keken. Je had op die heel jonge leeftijd van 1 jaar al door dat zij voor jou onvoorspelbaar waren en dat maakte jou onzeker. Daarom trok je je liever terug dan dat je de confrontatie aanging. Ik kon je niet zomaar achterlaten bij de gastouder, je had tijd nodig. Ik calculeerde daarom altijd minstens een half uur in waarbij je op schoot mocht zitten totdat je zelf zover was dat je eraf stapte en kon gaan spelen.

Eenmaal op school, je was vier jaar, mocht dat niet meer. Ouders werden niet geacht om mee de klas in te gaan, ook niet toen we uitlegden dat dit bij jou wel echt nodig was om te kunnen wennen. Bij grote uitzondering mochten we twee keer een half uurtje blijven. En dat was het dan. Jij reageerde met koorts. Om de haverklap werd je ziek en kreeg je hoge koorts. Je ging nooit langer dan twee weken aaneengesloten naar school en niet eens alle ochtenden. En dan werd je ziek. De juf zag jou niet, had geen verstand van hoogbegaafdheid en stond er ook niet voor open. Toen je daar meer en meer angstig werd, brachten we je naar een andere school. Je moest nog 5 worden.

Ook op de tweede school ging het mis. In de loop van de tijd breidden we de schooluren uit en raakte je meer en meer overprikkeld. Terwijl juf je geduldig begeleidde met je angsten, kreeg je geen interessant werk te doen. Je knutselde gewoon mee met de andere kleuters en ontwikkelde tics en neuroses. Deuren moesten dicht en drie keer gecheckt, je moest elke vijf minuten plassen, je stoel moest op de millimeter nauwkeurig zijn aangeschoven, de vaatwasser en keukenla moesten goed dicht en je begon te kuchen. Ook werd je steeds vaker boos. Je deed je handen voor je oren als we met je wilden praten en je zei -dagelijks- “Ik kan ook niks. Ik moet maar dood”. Je stelde geen nieuwsgierige vragen meer en speelde ook niet meer. En tijdens de zomervakantie herstelde je niet zoals we hadden gehoopt, zodat je daarna niet meer naar school kon. Je was een schaduw geworden van jezelf. 

Een onderzoek wees uit dat je uitzonderlijk hoogbegaafd bent. Voor ons was dat eigenlijk geen verassing. Nog geen zes jaar, twee scholen achter de rug en thuiszitter. What to do? Wij wilden geen polonaise voor jou, geen scala aan zorgmensen, geen bemoeienis van de leerplicht. Wij gunden je rust, zodat je kon herstellen. Een volwassene met een burnout mag toch ook uitrusten? Waarom wordt er van een kind verwacht dat het meteen maar weer ergens instapt? Waanzin.

Om geen last meer te hebben van ‘het systeem’, schreven wij je na een aantal maanden thuisherstel in bij een particuliere school, waar je in alle rust verder konden werken aan herstel en het opbouwen van zelfvertrouwen. Je kon niet fulltime naar school want overprikkeling lag nog steeds op de loer. Ook nu nog.

Inmiddels ben je zeven, mijn lieve schaduwkind. Je ben nog steeds angstig, je schaamt je vaak, je wordt ook nog steeds snel boos. Maar je groeit ook en als je niet te vaak naar school hoeft, dan zien we de sprankel weer terugkomen in je ogen, en je leergierigheid toenemen. Gaat dat over schoolse dingen? Nee, natuurlijk niet. Jouw interesse ligt in het zelf ontdekken en ervaren, in het doorvragen over complexe vraagstukken, in het bouwen van ingewikkelde constructies met lego. Je interesse varieert van moment tot moment en kan heel kortstondig zijn maar ook wekenlang aanhouden. We hoeven je eigenlijk alleen maar te volgen. En aan te sluiten bij waar jij nu, op dit moment, bent.

Lezen heb je zelf geleerd, in drie weken tijd, toen je vijf was en niet naar school ging. Je getalbegrip begint nu pas een beetje te komen. Is dat erg? Nee. Want ik heb er het volste vertrouwen in dat dit ook zal komen. Op jouw moment, als jij er klaar voor bent.

Heb jij school nodig? Nee, ik ben er van overtuigd van niet. Wel heb je een plek nodig waar je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld, waar je mag ontdekken en ervaren, waar je geestdrift welkom is en waar je kan oefenen met andere kinderen die net als jij hoogbegaafd zijn. Een plek waar jij je kunt ontwikkelen als mens en uit je angstige schaduw kan stappen. Waar jij zichtbaar mag zijn in al je kracht en met al je gevoeligheden en waar je gestimuleerd wordt in je ontwikkeling -vanuit vrijheid- zodat je je grenzen durft te gaan oprekken. 

Dat wens ik jou toe. Een ontwikkelplek waar de mensen die jou begeleiden out-of-the-box durven te denken, het reguliere schooldenken durven los te laten en jou stimuleren in het zetten van je eigen stappen. Dat stelt jou in staat om te leren vanuit eigen interesse en dan ben je een spons, die alle noodzakelijke informatie tot zich kan nemen en kan verwerken.

Dan zul je geen schaduwkind meer zijn.

✨✨✨

Heb je ook ervaring met een hoogbegaafde thuiszitter? Voel je je daarin wel eens alleen? De ontmoetingsgroep voor ouders van thuiszitters die ik organiseer is inmiddels gestart en zit vol. Wanneer je de volgende keer graag mee wilt doen, laat het me weten, dan hou ik je op de hoogte van mijn planning. www.lichtblauwvoorjou.nl

#hoogbegaafd #hoogbegaafdkind #hbkind #uitzonderlijkhoogbegaafd #thuiszitter #schooluitval #ouders #ouderschap #hoogbegaafdkindopvoeden #onderwijsvernieuwing #zelflerend #peers #hbonderwijs #vernieuwendonderwijs #ervarendleren #prikkelend #angst #onzeker #boos #ikwildood #uitjeschaduw #injekracht #ontwikkeling #outofthebox #moed #gelukkighb #coaching #advies #lichtblauw #lichtblauwvoorjou #ruimtevoorjou